Biało na czarnym, czyli tu zaszła zmiana:))

Witam Wszystkich Zewsząd

 


Po wielce poetyckim poprzednim poście (Poetkom za słowa rymowane podziękowania wielkie na ręce za pióro chwytające, składam:))), no więc po tamtych poetyckich wpisach przyszedł czas na prozę codzienną i o kuchni ona będzie, co to z poezją wspólnego w moim przypadku ma niewiele, bo rozkosze misternego gotowania są mi raczej obce :))
Kuchnię ci ja miałam w klimatach szarości, czerni i niklu z dwiema ścianami w kolorze burgundu. Nawet nie była zła, ale w dobie mojego szaleństwa na pobielenie, przestała mnie cieszyć. Wychodziłam z białego pokoju i już na progu kuchni chciało mi się krzyczeć za Jerzym Sthurem; Widzę ciemność!!!
Nękana w snach wizją czarnych blatów i czarnych dodatków, budziłam się z krzykiem, aż pewnego dnia przestałam wrzeszczeć bez sensu i.... wzięłam się do dzieła.
Ograniczona finansowo (zmiany wystroju kuchni ani ja, ani M. nie mieliśmy w najbliższych planach budżetowych), musiałam sobie radzić tak zwanym własnym sumptem:)) To i zrobiłam, com mogła :))

W amoku pobielania zapomniałam na śmierć o fotkach "przed", zamieszczam więc stare zdjęcie ciemnej kuchni, na którym jest uwieczniona symbioza obiadowa moich zwierzaków (cudownego setera Sean'a nie ma już z nami prawie rok i to jest okropnie smutne!).

Wyglądało to wieczorową porą mniej więcej tak:

A teraz jest mniej więcej tak:

Oczywiście fronty szafek razem z milionami gałek (szafki miałam zapinane na guziki?!?) na wymianę muszą poczekać, ściana tylko do następnego malowania zachowa swą krwistość, ale czerni się pozbyłam:))) Do ideału i mojej wizji ostatecznej jeszcze dużo brakuje, ale zrobiłam tę zamianę w ciągu jednego dnia, a wszystkie pozostałe dni to uzupełnianie wystroju, czyli łażenie z kąta w kąt i przymierzanie różnych gadżetów, przestawianie na półkach i tym,  podobne, niezwykle wyczerpujące zajęcia, znane Wam aż nazbyt dobrze:)) Prace trwają:)))

Tyle kuchennej prozy. Za to na koniec będzie radośnie i arcyprzyjemnie, bo przyszła paczka od Ewkiki z moją wygraną szczoteczką (cudną, jak nie wiem co!) i cukiereczkami, którymi mnie Ewcia obdarzyła:)) Same śliczności i pychotki, dziękuję Ci bardzo Ewuniu, a Wy zobaczcie same....

Jajo ozdobione własnoręcznie z serduszeczkiem przywieszką, domek haftowany, motylki na spinaczach do bielizny, ptaszek świąteczny i pychotki do popijania:)) No i szczoteczka , główna bohaterka:))) A do tego przepiękna karta z ciepłymi życzeniami:)) Cudne to wszystko, Ewuniu!

To tyle na dzisiaj. Idę dalej walczyć z kuchnią ( a nie wolno mi się przez to oko schylać, bardzo śmieszne!) i z kończeniem, tego, co napoczęłam:)))

Dziękuję Wam za wszystko :)))  Buziaki:))))