Zwariowałam :))

Witam Wszystkich Zewsząd

Jeśli myślicie, że długo wytrzymałam pod kocykiem w fotelu, to jesteście jak to ktoś przecudacznie powiedział, w  "mylnym błędzie" :))
Podkusiło mnie na przeglądanie blogów z tildami. Oglądam sobie, podziwiam kunszt artystek, znowu oglądam... ale jak już trafiłam do "Manufaktury Ambrozji" byłam ugotowana. Zwariowałam!
Powyciągałam papier, jakieś szmatki, włóczki no i oczywiście maszynę do szycia i jazda. Ahoj przygodo!
O matko! Przecież trzeba jakiś wykrój! Trochę mi zajęło, ale coś usmarowałam i dawaj wycinać.  Potem musiałam rozpruć poduszkę w poszukiwaniu drogocennego wkładu, następnie pocięłam bluzkę z indyjskiej bawełny, bo goła tilda to raczej porażka :)) , na koniec poprułam kawałek swetra, bo włosy miały być "kręcone". Dobrze, że miałam jakieś skrawki płócienka, bo i prześcieradło byłam gotowa nadwyrężyć.
O drugiej w nocy dzieło skończyłam. Przyjrzałam się dziewczynce dokładnie i stwierdziłam, że albo w niebie jeść nie dają, albo niebożę ma anoreksję, Chudzieńkie te nózie i łapki mi wyszły, oj chudzieńkie. No trudno, postanowiłam, że taka jej uroda, a moja niefachowość nie ma tu nic do rzeczy :))
Anielina dostała na imię Ewelina i ...nocnik do łapki, (nie byle jaki jeno złoty), bo wymyśliłam, że będzie opiekunką, tych, co to już w pieluszki nie siusiają, a także tych, co... jeszcze nie :)) A może to tylko filiżanka? :))

Robienie tildy to wspaniała zabawa! Nie wiem, czy popełnię jeszcze jakąś, bo trochę wstyd przed mistrzyniami w tej dziedzinie, ale dobrze jest mieć taką jedną całkiem własną:))

Pozdrawiam serdecznie i o wyrozumiałość dla debiutantki proszę.  A oto Anielina Ewelina: