Na półeczce

Witam Wszystkich Zewsząd.

Dziękuję za wszystkie serdeczne słowa pod poprzednimi postami, a zwłaszcza te o Poetce. Ale od dziś chowam myśli o Niej głęboko, niech tam sobie zostaną, a ja wracam do codzienności.

Wciąż jestem bez aparatu, więc dziś będzie o półeczce, którą kiedyś kupiłam w Ikei (już jej nigdy potem tam nie widziałam) i na której ciągle coś przestawiam. Ponieważ wisi vis a vis fotela, w którym przesiaduję, mam ją przed nosem i niedługo zacznę ją traktować jak swojego rodzaju telewizor. Pilota do niej nie dołączyli, więc "ustawiam kanały" ręcznie :))

Przepraszam za jakość fotek, ale są mocno archiwalne.

 Obrazek z kotem podarowałam partnerce mojego syna, z lekka sugestią, że może już czas.....:)))

  
Szkoda, że nie widać dobrze czerwonego barana, ma rewelacyjną minę!

Jakoś nie mam jeszcze ochoty na pochowanie ostatnich akcentów świątecznych, może jak się trochę ociepli...

Literki dostałam od ukochanej Eweliny i cieszą mnie jak każda Jej wizyta w moim domu:))


Pozdrawiam, informując, że malowanie krzeseł zmierza wreszcie do szczęśliwego finału :)))