Podumanka o złych wieściach

Przychodzą, kiedy chcą, pukają do drzwi, zalegają w skrzynce na listy, czasem sączą się przez telefon. Paskudne i niechciane psują humor, dezorganizują dzień, albo i bezlik dni. Nikt ich nie lubi, nikt nie chce, zawsze były persona non grata.... Co robię, kiedy mnie znajdują? Ano pewnie tak jak większość odnalezionych, biorę je na klatę, czyli przypominam sobie słowa zapoznanego pisarza Gustawa Morcinka, że: "Jeszcze nigdy nie było, żeby jakoś nie było" i idę dalej z nadzieją, że przez jakiś czas zgubią do mnie drogę. I tyle...
Pozdrawiam Wszystkich Zewsząd.


Zamiast wyczekiwanego śniegu mam bielutki niciak. I tak też jest dobrze :)