Tenisówki i moja Andaluzja cz.1 :))

Witam Wszystkich  Zewsząd

Hola! Że się tak po hiszpańsku przywitam po powrocie, czyli witajcie rodacy!

O matko! Jak ja mam Wam to opowiedzieć?
2000 km przejechanych i tyleż samo zdjęć w sztukach licząc. Nie da rady! To nie ten blog :))
Potraktujmy rzecz skrótowo i anegdotycznie, a resztę można i tak zobaczyć w albumach o Hiszpanii :)) Może tak być? To zaczynam...

Pilot o imieniu Pedro, który mnie wiózł do Malagi, zaaplikował nam twarde lądowanie, ale podwozie wysunął, więc się nawet zdenerwować nie zdążyłam, zwłaszcza, że Hiszpania słońcem i ciepłem nas przywitała. Jest super, pomyślałam, zadowolona, że ciężkie buty zostawiłam w Krakowie, a na nogi wdziałam wygodne, kultowe tenisówki, co to je kilkanaście lat temu w  sklepie GS-u nabyłam, bo mnie jakaś potrzeba wakacyjna przymusiła. Tenisówki jak nowe, na Andaluzję jak znalazł:))

I w tych, jak niektórzy mawiają, pepegach, przyszło mi przemierzać hiszpańską ziemię, zdejmując je jeno w sytuacjach wyjątkowych, no i tych higieny osobistej wymagających, co oczywistą oczywistością jest :))

Wypożyczony na lotnisku samochód miał mi oczywiście zużycie rzeczonego obuwia  maksymalnie zminimalizować, ale czy to da się wszystko przewidzieć?....

Trasą przybrzeżną ruszyliśmy w kierunku Motril, by potem przejechać przez pasmo Sierra Nevada do Granady. Za kierownicą mój syn, obok jego przyszła żona (mam nadzieję, oni zdaje się też:))), a w Grenadzie stęskniona córka. Jedziemy i jest pięknie.

Oni tam mają góry nad morzem, a w tych górach wykopali  niezliczoną ilość tuneli, cobym się mogła szybciej do tej Grenady przebić:)) Ale tych ichnich autovii, czyli dróg ekspresowych i autostrad to pozazdrościć. Niosą, ze hej! Żebyż jeszcze kierunkowskazów czasem używali, skoro świateł w dzień nie muszą, byłoby zdecydowanie łatwiej, ale pewnie się czepiam :)))
 A to już wyczekiwana Granada

Tu nastąpiło radosne powitanie z młodszym dziecięciem, oraz długie Polaków, o hiszpańskim życiu, rozmowy.
W końcu tenisówki ustawione w kąciku poszły spać, całkowicie nieświadome, co je czeka nazajutrz, a ich, także niczego nieświadoma, właścicielka zasnęła spokojnie, śniąc o słonecznej Andaluzji...

Tyle na dzisiaj. Kochani. Oby się z tego nie zrobiły baśnie Szeherezady, długie i w nadmiernych ilościach:)))
Znudzony Jasiek zasnął na stole w swoim nowym koszyku, całkowicie ignorując moje cudzoziemskie zachwyty, zadowolony, że już nie musi siedzieć sam w pokoju kota...