Skrzydlato i...zębato :))

Witam Wszystkich Zewsząd

Co za durny tytuł posta!
Może w dalszej części mojej pisaniny znajdzie się jakieś uzasadnienie dla tak głupawego wpisu :))

Ano obiecałam, że pokażę najnowsze nabytki, poczynione z braku własnego wyrobnictwa, który to brak skomplikowanym splotem zdarzeń, mniej lub bardziej przewidywalnych, wytłumaczyć by się jakoś dało. Jednakowoż moja wrodzona niechęć do tłumaczenia się z czegokolwiek, wyklucza taką ewentualność :))
To może ja pokażę...

Moja maniakalna miłość do ptasząt wszelakich, znana jest Wam dobrze. Tym razem zrobiłam spustoszenie w Art Galerii Kaprys i tym sposobem mam zachwycający komplecik, który wygląda tak:

Aga wystawiła kilka przedmiotów z motywem ptasząt, więc załapałam się jeszcze na żeliwny wieszak (na zdjęciu już pobielony :)) ).....

.... z woreczkiem od Qrki.

W Home & You zobaczyłam klateczkę i natychmiast zabrałam ją do domu, bo pasowała mi do pojemniczka na landrynki :)) (też od Agi)

A na dodatek zaptasiłam się serwetnikiem, do którego jak ulał pasowały ptaszki - ciężarki obrusowe :))

Kolekcję dopełnił futeralik od Olgi (hand made by Olga), tak śliczny, że powinien to moje maniactwo choć trochę usprawiedliwić:))

Skrzydlato mi się zrobiło w domostwie, tym bardziej, że Aga do przesyłki z ptaszorkami dołożyła mi dwa aniołki i wieszaczek takoż aniołkami zdobiony (fotka na samej górze, a zdjęcia wieszaczka brak, jednak podziękowań dla Agnieszki braknąć nie może, śliczne prezenty, Aguniu, dziękuję Ci jak nie wiem co...:))

A teraz o drugiej części durnego tytułu posta....uhh

-Sugar, czemu nie zjadłeś śniadania?- zdziwiłam się, bo Łaciasty codziennie rano włazi mi na głowę, żądając pełnej miski.

-A bo dziś nie będę jadł - zapowiedział kocio i zmrużył oczy, żebym nie mogła w nie zajrzeć.
- Jak to nie będziesz jadł, zwariowałeś?! Dlaczego nie będziesz?! - nie wiem czego było w moim głosie więcej,  zdziwienia czy niepokoju.
- Nie będę i już. Nie będę, bo mi się nie chce - mętnie tłumaczył się  mój wiecznie głodny kot i odwrócił do mnie tyłem.
Uuuu, coś tu nie gra. Teraz zaniepokoiłam się już na dobre, bo " najedzony Sugar" to najpopularniejszy oksymoron w słownictwie naszego domu. Przyjrzałam się kotu uważnie i już chyba wiedziałam, o co chodzi.
- Sugar, pokaż pyszczek - poprosiłam grzecznie ale stanowczo na tyle, że delikwent bez marudzenia rozdziawił mordkę.
- Aaaa. no i co tam widzisz ciekawego ?- niby niewinnie podpytywał kot, oblizując sobie wąsy.- Napatrzyłaś się już? Co to za zwyczaje, żeby komuś w takie miejsce zaglądać, też masz pomysły! - dąsał się, ale jakby bez przekonania.

-No, chłopaku, jedziemy do weta - zadecydowałam natychmiast po oględzinach - Masz kamień na zębach i zapalenie dziąseł, zbieraj się! - poganiałam go szykując transporter.
- O w życiu!! Ale wymyśliłaś! Do weta? W tym głupim pudle? - zbuntował się natychmiast - Nigdzie nie jadę, tam są takie grube igły i wtykają mi jakieś szklane patyki pod ogon! Sama sobie jedź! A poza tym, chyba zgłodniałem - skłamał i z obrzydzeniem spojrzał na miseczkę.
Nie uwierzyłam i do weterynarza pojechaliśmy. Kamień został zdjęty, ale badanie krwi wykazało jeszcze jakieś zmiany w wątrobie. Nie obyło się bez zastrzyków. Po pięciu dniach przyjmowania leków, kocio jakoś dochodzi do siebie, a momenty, kiedy coś zajada, sprawiają, że cieszę się jak dziecko :)) Ale dobrze do końca nie jest.

 

 I tak to las musiał się przez kilka dni obyć beze mnie, bo Sugar tym niedomaganiem położył łapę na moich planach wyjazdowych, ale chwile kiedy przygotowywałam dla niego wymyślne posiłki, a on się dawał w końcu na nie namówić, to nie był czas stracony. Nienawidzę, kiedy Łaciasty choruje!

Pozdrawiam Was Wszystkich Zewsząd z nadzieją, że lato w lesie na mnie i Sugara jeszcze poczeka :)) Liczę też, że wybaczone mi będą braki w komentarzach na Waszych blogach, ale nie w głowie mi było odpalanie komputera w tych ostatnich dniach, ehh.... 

P.S. Dziewczynom : M-Arcie ( Lniany zaułek) i Alfredzie (Haft-szydełko-druty) serdecznie dziękuję za wyróżnienia:))