Kocia podróż:))

Witam Wszystkich Zewsząd

Zapach lawendy Wam ślę z przeprosinami, że ostatnio tak rzadko Wszystkich Zewsząd witam:)) Obiecuję, ze się niebawem szerzej wytłumaczę:)))

- Jasiu, jadę jutro do lasu na trzy dni - zawiadomiłam kota, który już wrócił do swojego koszyka, spod wentylatora okupowanego w czas upałów.
- Jedź sobie, ja zostaję - mruknął kocio i przykrył się ogonem.
- Nie chcesz jechać ze mną? - Zdziwiłam się, bo nie takiej reakcji oczekiwałam.
- Nie tym razem - zamruczało coś pod ogonem - jeszcze mi się w brzuchu przewraca od tej przejażdżki - dodało nie mniej mrukliwie.
Hmmm, zamyśliłam się głęboko. No rzeczywiście. Jasiek podróże samochodem znosi nie najlepiej. W kontenerku beczy jak koza, a posadzony na półce, ledwo łapie równowagę na wybojach polskich dróg.

- Nie chcesz, to nie, ale co, nie podobało ci się w lesie ? - Musiałam wiedzieć, czy aby nie zafundowałam kotu jakiejś traumy, po której trzeba będzie do psychoterapeuty dygać, w koszty niemałe się wpędzając. - No mów mi tu zaraz, źle ci tam było?
- Nieee, no było super - ziewnął rozbudzony Jaś - tylko tak jakoś strasznie...zielono.
- No, kurczę, a jak miało być , różowo? Przecież to las był.- zirytowałam się, że Jasiek nie docenia kolorów natury.
- No co się dziwisz - obruszył się Jasiek i wylazł z koszyka pokazując mi język - jak się siedzi ciągle w bieli, to do zielonego nie tak łatwo przywyknąć.
- Yyyyy? - tylko na taką artykulację było mnie stać.
- Żartowałem - przyznał się sierściuch widząc moją minę - było bardzo fajnie, tylko na drugi raz załatw mi jakiś samolot.
- Aaaa tu cię mam! Znaczy się choroba lokomocyjna ci doskwiera.
- Doskwiera nie doskwiera, wolę samolotem - upierał się Łaciasty.
- Na te dwadzieścia parę kilometrów to chyba lotnię ci załatwię.
- Może być lotnia - zgodził się amator podróży powietrznych.
- A balonem nie chcesz? - uśmiechnęłam się z przekąsem - duży kosz i turbulencji nie ma....
Tu Jasiek spojrzał na mnie uważnie i w końcu załapał, że w kwestii balona, to jednak inny związek frazeologiczny mam na myśli, więc szybko zmienił temat.
- Pojadę, jak wysuszysz ten zielony dywan, bo mi łapy mokną i pod warunkiem - uśmiechnął się chytrze - że  będę mógł wejść na drzewo.
- Jasne! Już próbowałeś, a ja miałam wizję wzywania Straży Pożarnej w środku nocy, żeby cię do parteru sprowadzić. Wykluczone!
- Ale ty jesteś! - Jasiek popatrzył na mnie z politowaniem - ja tylko sobie pazurki chciałem naostrzyć..., czy ja wyglądam jak wiewiórka?
 A licho cię tam wie...- powątpiewałam pod nosem, nie wiedząc do końca, czy mój osobisty kot mnie wkręca, czy rzeczywiście będzie chciał uprawiać wspinaczkę wysokodrzewną.
- No dobra, tym razem jadę sama, a potem pomyślimy - zdecydowałam, zastanawiając się czy można przyspieszyć wysychanie porannej rosy dla wygody kocich łap.
- Jasiek, pokazuję zdjęcia, oglądasz ? - wydawało mi się, ze zwracam się do kota, ale znowu przemawiałam do ogona i czubków uszu. Reszta rozmówcy spała snem sprawiedliwych i śniła o.... lotach  boeingiem? Całkiem to być może:))

Obejrzycie ze mną, skoro on śpi?

Tak to, mniej więcej, wyglądała podróż Jaśka do lasu:))))))))))))

A na koniec moja tegoroczna hortensja.Chciałam różową i taka jest! Pewnie jutro zobaczę ją w pełnej krasie:))
Buziaki.