Sospeso dla Blue

Witam Wszystkich Zewsząd

Taka skrzynka mailowa, niby zwyczajna, do komunikacji służąca, a jednak, myślę sobie, że jest magiczna jak pudełko czekoladek Forresta Gumpa - nigdy nie wiadomo, co się nam trafi....
 Mnie się trafiło zaproszenie od Blue ( Biel z odrobiną błękitu):))))))))))))))) Tutaj Blue zaprosiła swoje przyjaciółki na pokaz sztuki scrapowania, a mnie spotkał zaszczyt dołączenia do tego zacnego grona :)) Kochana i wielkoduszna Blue ulitowała się nad moją ułomnośią rękodzielniczą w tej materii i postanowiła uzupełnić ewidentne luki w tej scrapowej edukacji oraz sprawić, by moja indolencja , gołym okiem na blogu widoczna, przestała irytować pasjonatki i artystki tej dziedziny sztuki ozdabiania :)))
W panice i z ogromną tremą, a także w nie małym pośpiechu, wykonałam dla gospodyni  szkatułkę w kolorze turkusowego błękitu, debiutancko ozdabiając wieczko techniką sospeso, zabrałam pudło ciasteczek z Krakowskiego Kredensu ( gdyby szkatułka zawiodła na całej linii) i poniosłam w darze, modląc się w duchu, żebym jednak  nie stała się personą non grata od razu po otwarciu drzwi....

Chyba jednak szkatułka się spodobała, bo spędziłam w pięknym domu Blue tak fantastyczne chwile ( wcale nie krótkie, nawiasem mówiąc) i do tego wśród przemiłych osób, że na ich wspomnienie uśmiecham się tak szeroko, na ile mi rozciągliwość powłoki twarzowej (znaczy się skóry na gębie) pozwala :))

Co tam się działo, pytacie?

Ano, Blue, używając całego arsenału materiałów, przyborów i narzędzi (zasoby wystarczą spokojnie  do otworzenia całkiem sporej manufaktury!), oraz cudownych umiejętności pedagogicznych, wprowadziła nas w swój wielce urokliwy świat scrapowania. W oka mgnieniu stól oraz okoliczne meble pokryły się kosmiczną ilością papierów, kilometrami wstążek, niezliczoną ilością noży do formatek, guziczków, koralików, dziurkaczy ( O matko! Ile dziurkaczy!), oraz wszelkiego rodzaju narzędzi, o których przeznaczeniu pojęcia nie miałam.
A wśród tych cudowności, Blue, cierpliwa, ciepła i uśmiechnięta, niezmordowana w edukacyjnym trudzie, który w jej wykonaniu na trud wcale nie wyglądał:)))

Powiem tak. Siedmiu postów nie wystarczy, żeby opisać to przedpołudniowopopołudniowe spotkanie!
Ciepły, przepiękny dom, serdeczni gospodarze, przemili przyjaciele, a wśród nich urocza i niezwykle zdolna Kajka, ze znajomości z którą, cieszę się nadzwyczaj, no i efekt tego wspaniałego spotkania w postaci pudełeczka, które poczyniłam w wielkim zadziwieniu, że jednak coś takiego poczynić umiałam:)))

 Cudowna pobłażliwość w oczach Blue na widok mojego "dzieła", nie przeszkodziła mi w podśpiewywaniu sobie w duchu : " jestem scrapującą Polką, jestem scrapującą Polką!!!". Dobra, przynajmniej jedno się tu zgadza... narodowość:))
 I nieważne, czy połknęłam bakcyla zabawy z karteczkami i pudełeczkami na tyle, by się zająć ich tworzeniem na szerszą skalę, nieważne, że moje dzieło jest dalekie od ideału, ważne, że chwile u Blue były fantastyczne, a nowe znajomości w realu, bezcenne!
Dziękuję Ci Kochana za zaproszenie:))))))))))))))))))