poniedziałek, 5 listopada 2012

Tenisówki i moja Andaluzja cz.1 :))

Witam Wszystkich  Zewsząd

Hola! Że się tak po hiszpańsku przywitam po powrocie, czyli witajcie rodacy!

O matko! Jak ja mam Wam to opowiedzieć?
2000 km przejechanych i tyleż samo zdjęć w sztukach licząc. Nie da rady! To nie ten blog :))
Potraktujmy rzecz skrótowo i anegdotycznie, a resztę można i tak zobaczyć w albumach o Hiszpanii :)) Może tak być? To zaczynam...



Pilot o imieniu Pedro, który mnie wiózł do Malagi, zaaplikował nam twarde lądowanie, ale podwozie wysunął, więc się nawet zdenerwować nie zdążyłam, zwłaszcza, że Hiszpania słońcem i ciepłem nas przywitała. Jest super, pomyślałam, zadowolona, że ciężkie buty zostawiłam w Krakowie, a na nogi wdziałam wygodne, kultowe tenisówki, co to je kilkanaście lat temu w  sklepie GS-u nabyłam, bo mnie jakaś potrzeba wakacyjna przymusiła. Tenisówki jak nowe, na Andaluzję jak znalazł:))


I w tych, jak niektórzy mawiają, pepegach, przyszło mi przemierzać hiszpańską ziemię, zdejmując je jeno w sytuacjach wyjątkowych, no i tych higieny osobistej wymagających, co oczywistą oczywistością jest :))

Wypożyczony na lotnisku samochód miał mi oczywiście zużycie rzeczonego obuwia  maksymalnie zminimalizować, ale czy to da się wszystko przewidzieć?....



Trasą przybrzeżną ruszyliśmy w kierunku Motril, by potem przejechać przez pasmo Sierra Nevada do Granady. Za kierownicą mój syn, obok jego przyszła żona (mam nadzieję, oni zdaje się też:))), a w Grenadzie stęskniona córka. Jedziemy i jest pięknie.

Oni tam mają góry nad morzem, a w tych górach wykopali  niezliczoną ilość tuneli, cobym się mogła szybciej do tej Grenady przebić:)) Ale tych ichnich autovii, czyli dróg ekspresowych i autostrad to pozazdrościć. Niosą, ze hej! Żebyż jeszcze kierunkowskazów czasem używali, skoro świateł w dzień nie muszą, byłoby zdecydowanie łatwiej, ale pewnie się czepiam :)))
 A to już wyczekiwana Granada



Tu nastąpiło radosne powitanie z młodszym dziecięciem, oraz długie Polaków, o hiszpańskim życiu, rozmowy.
W końcu tenisówki ustawione w kąciku poszły spać, całkowicie nieświadome, co je czeka nazajutrz, a ich, także niczego nieświadoma, właścicielka zasnęła spokojnie, śniąc o słonecznej Andaluzji...

Tyle na dzisiaj. Kochani. Oby się z tego nie zrobiły baśnie Szeherezady, długie i w nadmiernych ilościach:)))
Znudzony Jasiek zasnął na stole w swoim nowym koszyku, całkowicie ignorując moje cudzoziemskie zachwyty, zadowolony, że już nie musi siedzieć sam w pokoju kota...



31 komentarzy:

  1. tylko pozazdrościć tak pięknej wycieczki. dobrze, żeś już z nami! :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Snow jak miło, że znów nadajesz. :) Cieszę się, że miałaś okazję spotkać się z dzieciaczkami w tak pięknych przyrody okolicznościach i że tenisówki jednak od czasu do czasu z nóg zdejmowałaś... ;) (żart ;))) ). Uściski serdeczne Snow Miła i czekam na cdn. opowieści. Obiecuję nie zasnąć przy czytaniu jak Jasiek... no bo niby jak? Nie mam przecież takiego koszyka do spania... ;)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Cudowne widoki ! :) Widać, że podróż była udana ;) Super.

    pozdrawiam,
    Mika <3

    OdpowiedzUsuń
  4. Kochana jaką Ty masz wspaniałą figurę!
    Jaki tematycznie Twój blog by nie był, to ja proszę, wręcz nalegam w imieniu wszystkich Istot Cię czytających,abyś jak najwięcej zdjęć i opisów tego Raju nam o tej porze roku pokazała.
    Buziaki najsłodsze:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Mało, mało... czekam na więcej opowieści. A Jasiek się pewnie stęsknił :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Zazdroszczę choć wiem ,że to brzydkie uczucie ;) Czekam na więcej :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Jakże ja Cię rozumiem;-)
    Niespełna dwa tygodnie temu wróciłam z Andaluzji i też mam ochotę pisać wyłącznie o cudach, które tam widziałam.
    Mieszkałam co prawda dwieście kilometrów na południe od Granady, nad morzem, ale w Granadzie też byłam i ogrody Alhambry zwiedziłam, bo przecież nie mogło być inaczej.
    Niecierpliwie czekam na Twoje relacje z pobytu tam.
    Buziaki ślę.
    Hola;-)))

    OdpowiedzUsuń
  8. Super , że już jesteś....tęskniłam.... i z przyjemnością byłam na wycieczce Twoimi ślepkami....Zapraszam do siebie na niespodziankę ...Całuski pa...

    OdpowiedzUsuń
  9. No dobrze, że to tylko Granada:))) Tyle Cię tu nie było, Snow. Piękne miejsce. Nie byłam w Hiszpanii, wszytko przede mną:) Pozdrawiam e

    OdpowiedzUsuń
  10. Cieszę się, że było fajnie ale już dobrze, że jesteś z nami:) Tęskniłam okrutnie za Jaśkiem i Tobą:)
    opowiadaj, opowiadaj....

    OdpowiedzUsuń
  11. Ola, ola .. jak miło, że już jesteś :))
    Zapowiada się fantastycznie ....
    Pozdrowienia dla Jaśka - jak on się tam uroczo ułożył ...
    Pozdrawiam i czekam na cd ...

    OdpowiedzUsuń
  12. Rozumiem że dozujesz nam te wrażenia chcąc wzbudzić większą ciekawość, ale na miłość Boga nie pozwól zbyt długo czekać na ciąg dalszy:)Buziaki cieszę się że znów jesteś:)

    OdpowiedzUsuń
  13. no czekam na dalsze przygody z Andaluzji :)
    pozdrawiam
    Ag

    OdpowiedzUsuń
  14. Jasiek się doczekał powrotu:) Pisz, co dalej ciekawam bardzo i fotki też proszę, bo nie byłam i nie wiem nawet czy kiedyś będę:)

    OdpowiedzUsuń
  15. Ulala fajna wyprawa, poprosze wiecej zdjec Hiszpanii:))))
    usciski

    OdpowiedzUsuń
  16. Zazdroszczę pięknej podróży i wspomnień.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  17. o matko jak wspaniale, zdjęcia obawiam się ni ukazują wszystkiego ale i tak zazdroszczę;)
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  18. o Kochana! jak to tak ? tenisówki spać położyłaś, Jasiek zasnął i myślisz, że nas tak w pół pierwszej nocy zostawisz?
    Snow! jak Kota kocham nie daj się prosić - trzy tygodnie wyglądania na Ciebie i myślisz, że pójdę spać jak te pepegi
    Kot to kot - nie zwierze ino stan umysłu wiec on tak ma, że śpi. No wrzuć co tam więcej Boskiego świata i światła - wybacz mi moja słabość i publiczne zawezwanie, ale mnie te zdjęcia w listopadzie jak okład ze słońca leczą.
    aktosik

    OdpowiedzUsuń
  19. ale cudne zdjęcia....taka wyprawa to musi być niezapomniane przeżycie!

    OdpowiedzUsuń
  20. Wygląda na to, że prędzej czy później każda z nas tam trafi, niedawno czytałam relację Florentyny z Groszki i róże, ja tez tam byłam ze dwa lata temu, a teraz Ty, haha, nasze Rękodzieło poszerza horyzonty :-)

    OdpowiedzUsuń
  21. Witaj w domu!:))) Och, musiałaś się świetnie bawić na słoneczku, a tu u nas prawdziwa zima była! "Pepegi" przypomniały mi historię jak kiedyś dumna z zakupionych traperów wyruszyłam na Giewont, a mi Góral, zapytany o drogę tak powiedział: "W takich pepegach to pani na Giewont nie dojdzie", zrobiłam mu na złośc i nie tylko Giewont zdobyłam w moich pepegach:))) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  22. No nie wiem czyja radość z Twojego powrotu większa:))Jaśka czy moja:)
    Baśnie uwielbiam .Ta jest cudowna.Więc czekam na ciąg dalszy Szeherezado:))))
    Pozdrawiam bardzo cieplutko:)

    OdpowiedzUsuń
  23. Cudne widoki, gratulacje wyprawy. pepegi wygodnę sa to do przemierznia jak znalazł. Miziu miziu dla Jaśka.

    OdpowiedzUsuń
  24. Podróż napewno cudna :-) ja chętnie zobaczę dalej
    Pozdrawiam ciepło!

    OdpowiedzUsuń
  25. Twój post faktycznie brzmi jak bajka ..ale dobrze,że już wróciłaś nie tylko Jasiek się cieczy ..ja też.

    OdpowiedzUsuń
  26. Andaluzji szczerze zazdroszczę ;-) napewno urlop pozostawił niezapomniane wrażenia !!!
    Ja w tym roku niestety wakacji nie miałam ( z wiadomych powodów ... ) ale odbojemy sobie za czas jakiś ;-)
    Jaśkowy napewno szczęśliwy, że Pańcia wróciła ;-)
    Pozdrawiam Agnieszka

    OdpowiedzUsuń
  27. Śpiacy kot jest jak śpiące dziecko-cudny!

    OdpowiedzUsuń
  28. Bardzo chciałabym odwiedzić to miejsce,więc będę wczytywać się w każde Twoje słowo i ...traktować to jak przewodnik:)Zdjęcia bajkowe!

    OdpowiedzUsuń
  29. No to w końcu mam czas na twoje baśnie o Hiszpanii .
    Pierwsza cześć przeczytana , reszta zapowiada się super .
    Choć ułożyłam się już wygodnie w swoim łóżeczku , prawie jak Jasiek , to spać nie pójdę jak nie przeczytam kolejnej części :)

    OdpowiedzUsuń
  30. Ok to ja też zaczynam nadrabiać od początku :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję Wszystkim Zewsząd za każde słowo :))